(Geschreven door Oad-Prins Hein I Mulders)

In het seizoen 1998-1999 was ik de gelukkige die bij d’r SVV tot Prins va Groët Schaesberg geproclameerd werd.
Al met al was dat een schitterende tijd waar wij, mijn gezin en ikzelf, echt van genoten hebben. Dit is iets wat je beslist een keer zou moeten kunnen doen, het is echt onvergetelijk.

Een belangrijk gegeven is dat je tijdens je seizoen bijgestaan wordt door een Jeugdprins, samen kun je dan carnaval beleven in al zijn glorie! Scholenbezoek en ziekenbezoek krijgen daardoor een bijzondere betekenis. Uiteraard is de Kindermiddag geheel in het teken van de jeugd-prins

D’r SVV is in de gelukkige omstandigheid om elk jaar weer een leuke en spontane jeugdPrins te kunnen proclameren.
De laatste jaren, voor zover mij bekent, wordt de prins meestal door twee opeenvolgende Jeugdprinsen ondersteund, immers wordt deze vlak voor het eigenlijke carnaval geproclameerd.

Dan komt het moment dat je als Prins je abdicatie gaat beleven, een zeer emotioneel gebeuren, in al zijn facetten.
Uiteindelijk ben je het ene moment nog de Prins waarop alle aandacht is gevestigd, op het volgende moment ben je geen regerende Prins meer en “val je terug in de anonimiteit”. Dit klinkt misschien wat zwaar, maar degene die ooit heeft “moeten”aftreden weet wat ik daarmee bedoel!

Wat is het dan mooi, wanneer je dan als ex-Prins wordt opgevangen en opgenomen in een Gilde van Oud-Prinsen, d’r Prinse_Road, waarbij dan een klein beetje van dat fijne gevoel als Prins blijft voortduren, maar zeker de onderlinge verbondenheid als oud-Prins aanwezig is. Ook je herkenbaarheid als oud-Prins is gegarandeerd door de gouden draagspeld voorzien van een edelsteentje, die alleen voorbehouden is aan de een oud-Prins van Groët Schaesberg en vooral niet te vergeten de persoonlijke orde waarop je naam als Prins staat gegraveerd.

En dan de aftredende Jeugd-Prins……..tenminste.. tot voor enkele jaren geleden
Deze jonge mannen traden af om vervolgens…………in een diep gat te vallen…..
Niet letterlijk natuurlijk, maar wel figuurlijk. Ook deze kerels hebben uiteraard hun emoties en vooral niet te vergeten de ouders, broers en/of zusjes. Ze liepen na hun abdicatie, die overigens wel zeer stijlvol door de Prins, President en natuurlijk d’r SVV gedaan werd, vervolgens verloren rond in de zaal. Zo gaat dat nu eenmaal als afgetreden Prins. Of je nu Prins of Jeugd-Prins bent geweest maakt geen enkele verschil, het gevoel blijft het zelfde.

Ik heb dat enkele jaren met lede ogen aangezien, de een kon er beter mee omgaan dan de ander, maar moeilijk bleef het.
Dat bracht mij op het idee iets te gaan doen voor deze mannen.
Gemakkelijker gezegd dan gedaan, want ook dit vraagt tijd en doorzetting.
Uiteindelijk is het er dan toch van gekomen, ook en zeker met de hulp van de heren oud-Jeugdprinsen zelf. Vol trots werd ik in de gelegenheid gesteld om tijdens een officiële feestmiddag in d’r Sjreep de 1e speldjes en verenigingsordes te mogen overhandigen.

Met zeer gewaardeerde hulp van enkele Prinse-Road leden, en zeker ook de financiële donatie van enkele zeer actieve leden van d’r PR en d’r SVV kwamen we in de gelegenheid om de mannen uniform te kleden om daarmee hun herkenbaarheid en eigen identiteit te waarborgen.
Onvergetelijk was de middag waarop we de jasjes zijn gaan uitzoeken, we hebben de mannen zelf laten kiezen bij de carnavalswierts destijds. Je kunt wel raden met welke “creaties”de mannen voor de dag kwamen, wat een lol hebben we gehad..

Voorts dank zij wederom sponsoren kunnen de jeugdprinsen beschikken over een gouden draagspeld met daarop hun naam, verder dragen zij een aangepaste verenigingsorde om daarmee de verbondenheid met d’r SVV te onderstrepen.
Het protocol min of meer gelijk aan dat van d’r Prinse-Road, waarvoor dank aan de PR. Hiermee wordt duidelijk onderstreept hoe belangrijk zowel d’r SVV als d’r PR dit gebeuren vindt.

Inmiddels zijn de jonge mannen volwassen kerels aan het worden en dan bedoel ik natuurlijk hun grootte, onvoorstelbaar blijft het, het ene moment zijn ze nog “klein”het volgende moment groeien ze boven je hoofd, ja ja zelfs bij mij…..!! grapje !
Een van de consequenties daarvan is dat op zeker moment hun muts, die zij als jeugd-Prins gedragen hebben, uiteraard niet meer past. En dat ligt dan echt niet aan eventuele andere haarsnit…….

Het wordt dus langzaam aan tijd hier een passende oplossing voor te vinden, intussen hebben de oud-Jeugdprinsen zelf daarin reeds de nodige initiatieven genomen. Als ze op ons allen een beroep doen, laten we ze vooral helpen, immers ook in hun handen ligt de toekomst voor de carnaval in het algemeen maar zeker voor d’r SVV in het bijzonder. Immers, er is al een oud-Jeugsprins toe kunnen treden tot d’r SVV, een uniek en fijn gebeuren.
Dat is eerlijk gezegd ook een van de achterliggende ideeën geweest bij de genomen initiatieven.

Inmiddels zijn de mannen uitgegroeid tot een volwassen groep binnen d’r SVV met een eigen identiteit en beleving. Het is toch schitterend om te zien dat bij het aftreden van een jeugdprins deze door zijn voorgangers waardig wordt opgevangen en geïnstalleerd als oud-Jeugdprins. Zo blijft dat fijne gevoel nog lang uuuuhhh ja hangen.

Ik spreek de oprechte hoop uit dat de mannen dit kunnen en willen doorzetten in ons aller belang, zeker maar vooral ook in het belang van onze Schaesbergse carnaval en de carnaval in Landgraaf in zijn algemeen. Dat kan alleen wanneer wij met z’n allen hun blijven ondersteunen, in welke vorm dan ook.

Met carnavalistische groet

ALAAF
Met dank aan Oad-Prins Hein I Mulders